با اینکه هندسه ، یادگیری ریاضیات را آسان می کند، اما در  یادگیری خود هندسه نیز مشکلاتی وجود دارد  . اغلب در تدریس خصوصی هندسه  به این مساله برخورد می کنیم که مطالب پیش زمینه ی متعددی با موضوع جدید عجین شده است که عموما ضعف دانش آموزان در آن مطالب باعث می شود تا نتوانند به خوبی روی مطلب جدید متمرکز شده و آن را بیاموزند .درسی برای دانش آموزان جذاب است که جنبه پژوهش و تحقیق درونی در آن باشد . حل مسائل هندسه برای دانش آموزان ، معمولا چالش برانگیز بوده است . ضعف در یاد آوری و بسیج دانش قبلی ، انتخاب راهبرد صحیح و گذر از حدسیه سازی تا رسیدن به اثبات ، از مشکلات عمده ی دانش آموزان محسوب می شود .

از جمله مشکلات دیگری که به ماهیت این درس مربوط می شود ، می توان گفت که هندسه نسبت به جبر یا حساب ، دارای مسائل اثبات کردنی بیشتری است . یکی از رویکرد مناسب برای رفع مشکل در یادگیری هندسه ، استفاده از نظریه ی ساخت و سازگرایی و ابزارهای آموزشی در تدریس و یادگیری است . بر این اساس ، دانش آموزان در مراحل مختلف تدریس و یادگیری مباحث درسی ، با استفاده از وسایل کمک آموزشی متنوع ، درگیر حل مساله می شوند . در هندسه ی دبیرستانی، باور هر دانش آموز ، از عامل های موثر در فعالیت های ریاضی است . ریاضیات ، ماهیت  دوگانه ی انتزاعی و ملموس بودن دارد و هندسه نیز از این مورد مستثنی نیست .

اکثر دانش آموزان ، قادر به حل مسائلی از هندسه هستند که آن ها را دیده اند و یا این که معلم در تدریس خود به آن ها اشاره کرده است و آموزش دیده اند که تکالیف خود را از روش معمولی یا الگوریتمی حل کنند . ( انواع مشابه )  . برای اینکه موارد مربوط به درس هندسه ی دبیرستانی برای دانش آموزان ، ملموس تر ارائه شود و آن ها یادگیری بهتری داشته باشند ، معلم باید روش تدریس عملی توسط خود دانش آموز را اتخاذ کند . به این صورت که در آموزش ، جزئیات ارائه شده ، توسط تک تک دانش آموزان در روی کاغذ ، انجام شود و آن ها عینا چیزی را که در حال یادگیری هستند ، لمس کنند . متاسفانه به خاطر اینکه دانش آموزان ، هندسه ی ابتدایی وراهنمایی را واقعا یاد نمی گیرند ، در سال اول راهنمایی ، گویی اصلا هندسه نیاموخته اند و  چیزی که معلمان مدام باید به دانش آموزان خود بگویند ، این است : � اعتماد به نفس داشته باشید .�

یکی دیگر از مواردی که باید در آموزش هندسه به آن دقت نمود ، نمادهایی است که به کار می بریم . باید این نماد ها را در ابتدا به دانش آموزان معرفی کنیم تا برایشان ملموس شود . مثلا نماد زاویه ، کمان ، پاره خط ، موازی بودن ، متقاطع بودن و عمود بودن و ... . نکته ی دیگر این است که باید به دانش آموزانمان بیاموزیم همان طور که در مسائل ، هندسی عمل می کنند ، در رابطه با هندسه نیز ، بتوانند تصور هندسی را به تصور ملموس تری مبدل کنند . مراحل تدریس هندسه را می توان به صورت فیلم آهسته به دانش آموزان نشان داد . به این صورت که مراحل با شکل هایشان در یک صفحه نمایش ( تخته سیاه ، وایت بورد ، .... ) نمایش داده شود . چیزی که مهم است ، این است که دانش آموزان بتوانند  آن چیزی که مورد نظر است ، دریافت کنند .

 برای آموزش بهتر هندسه به دانش آموزان ، بایستی ابتدا ذهن فضایی آن ها را آماده کنیم . بنابراین تمرین ذهنی لازم برای یادگیری درس هندسه ی  باید بررسی شود . اینکه دانش آموزان چطور بتوانند برخی از موارد را در ذهن خود مجسم کنند و به آن معنی ببخشند  . برای این کار ، باید یک سری مراحلی از تمرینات را برای دانش آموزان ارائه کرد . اولین مرحله برای آشنایی با تجسم فضایی ، می تواند مثال هایی از طبیعت اطراف دانش آموز باشد که خیلی راحت او را به دنیای سه بعدی هندسه وارد می کند . دانش آموز باید بیاموزد که چطور بتواند اجسام سه بعدی را در دنیای دو بعدی کاغذ جا دهد . این مانند رسیدن از کل به جز است . اجزای مبهمی که در نظر دانش آموز در هندسه نهفته است ، آن را برای او مشکل می سازد طوری که شکایت از جدایی هندسه و ریاضیات می کند . مشکل اساسی دیگر دانش آموزان در رابطه با درس هندسه ، می تواند این باشد که آن ها هدف از آموزش این بخش از ریاضیات را نمی دانند و انگیزه ای هم ندارند و این پیچیدگی هندسه را برای آن ها بیشتر و گنگ تر می کند .

منبع : http://riyazim11.blogsky.com/1392/09/17/post-90/